Louis ARAGON / ELSA’YA ŞİİRLER'den

ŞARKIM YELDEN
SU BENTLERİNDEN


Şarkım yelden su bentlerinden
Kara acı turunçtan sevgim
O denizin öldüğü semtim
………Düş içinde gelirken


Sessiz tepelere yıldızlar
Yağan güzel ağustos ayım
O mavi göklü düş sarayım
………Ki palmiye her duvar

Altın kolum silik düşleğim
Bende doğan susuzluk açlık
Sonsuz akşamlardan gerdanlık
………Ki bekler hep yüreğim

Demek yitebilirim sana
Tüm sazları örmeden belki
Dağıtmadan pencerendeki
……..Kumruları bir yana

Yapmamışken sabahtan bir ok
Pusluluk ve çiçekler oku
Serin sular ve keder oku
………Ki bana verirsin çok

Ve bütün bu yitik dil anlam
Bu yer çatlağında hazine
Dua kaplı çığlığım yine
………Satılıp giden tarlam


Ağzım sözcük dolu ya susar
Hepsi budur beni en üzen
Bir de senin hatırana ben
………Az heykel diktim o var

Kafesine bu vura vura
Onun için öyle yıpranmış
Bu yüreği en son çırpınış
………Yıkıverir çukura

Gırtlağımı kuşları kesin
Gelsin kanım şarabım derken
O yulaflar gibi geçerken
………Öyle hoşlanıp geçsin

Sonuna dek kendimin bilmem
Gidebilir miyim vakit dar
Ve tanrı-haykırış için o kadar
………Seni sevdiğimi hem


Çev: Sait Maden