Louis ARAGON / ELSA’YA ŞİİRLER'den

BÜTÜN SÖZLERİNİ DÜNYANIN


Bütün sözlerini dünyanın vermiş olacağım zaman sana hep birden
Bütün Amerika ormanlarını gece göklerini biçmeyi bütün
Vermiş olacağım zaman ben sana o parıldayanı gözün o görmediğini
Bütün ateşini yeryüzünün bir gözyaşı kadehinde
Nuh öncesi tür1erin erkek tohumunu
Acılar kaleidoskopunu vereceğim zaman ben sana
Küçük bir çocuğun elini

Çarmıha gerilen yüreği çarklara gerilen kolları bacakları
Derisi yüzülenleri işkence kütüklerinde
Bilinmez sevdaların deşilmiş mezarlığını
Yeraltı sularının sürüp götürdüğü her şeyi samanyollarını
Kocaman haz yıldızını en düşkünde en zavallıda
Boyamış olacağım zaman ben senin için bu silik görünümü
Panayırlarında çiftlerin resim çektirdiği bu silik görünümü
Senin için rüzgârlarca ağlayıp sazımın tellerini koparırcasına söyleyip
O kara âyinini sonu yok Tapınma'nın
İlençleyip ruhumu da yüreğimi de
Geleceğin sövüp kutsallığına sürüp geçmişi
Yapmış olacağım zaman bir çalgı bütün hıçkırıklardan
Senin dolapta unutacağın bir çalgı .
Artık hiç bülbül kalmayacağı zaman ağaçlarda hepsini fırlaya fırlata ayaklarına
Çılgın bir kafada yeterli iğretileme kalmayacağı zaman bir kâğıtbastıracağı yapmaya
Yorgunluk duyacağın zaman o sana adadığım korkunç tapınmadan ölmeye
Artık ne sesim olacağı zaman ne karnım ne yüzüm ne çivilere yer kalmayan ellerim ayaklarını
Bütün sözleri insanoğlunun kırmış olacakları zaman camlarını parmaklarımda
Ve dilim ve mürekkebim kupkuru kesileceği zaman bir deney istasyonu gibi gezegenlerarası füzelerin
Ve arkalarında bırakmayacakları zaman denizler tuzun o köreltici beyazlığından başka hiç bir şey
Öyle ki güneş susuzluktan kavruluncaya ve ışık gidip gelinceye kadar o tuz billûrları döşemesinde
Şist söndürene kadar şekilsiz gökkubesini varlıksa tüketmiş olunca bütün değişimleri en sonunda

Senin için yaratacağım gülü


Çev: Sait Maden