RSS

28 Şubat 2011 Pazartesi

VINCENT Van GOGH, Theo'ya Mektuplar

Tarihsiz



Benim çalışmalarımı biraz beklemekle bir şey yitirmiş olmazsın, bırakalım sevgili dostlarımız rahatlıkla hor görsünler şimdikileri. Bereket versin ben ne istediğimi bilirim ve aslında çabuk çalışıyorum diye bana yönelecek yergilere aldırış etmem.

Onlara inat, bu son günlerde daha da çabuk çalıştım.

Geçen gün Gauguin dedi ki Claude Monet'nin bir tablosunu görmüş, büyük bir Japon vazosunun içinde ay çiçekleri, çok da güzelmiş -ama benimkileri daha çok seviyormuş. Hoş ben öyle düşünmüyorum - ama sakın gerilemekte olduğumu sanma.

Her zamanki gibi - bilirsin ya - elime daha çok model geçmediğine yanarım, bu zorluğu yenmek için de nelere katlanmam. Başka bir adam olsam, daha zengin olsam, zorlardım bu durumu, şimdi de direniyorum, bırakmıyorum arkasını.


Kırk yaşımda Gauguin'in o anlattığı çiçekler gibi bir figür tablosu yaparsam, hangi ressamla olursa olsun boy ölçüşürüm. Demek ki bu yola devam!

Şimdilik de son iki etüdümün oldukça komik olduğunu da söyleyebilirim.

30'luk tuvaller, kırmızı karo döşeme üstünde, duvara dayalı bir iskemle, tahta ve sapsarı hasırdan (gündüz).

Sonra da Gauguin'in kırmızı ve yeşil koltuğu, gece hali, orada da duvar ve döşeme kırmızı ve yeşil, koltuğun üstünde iki roman, bir de mum. Yelken bezi ve yağlı boya hamurundan.

Hiç yorum yok: