RSS

28 Şubat 2011 Pazartesi

VINCENT Van GOGH, Theo'ya Mektuplar

Tarihsiz




Sevgili Theo,

Gauguin'i düşündüm ve şu sonuca vardım: Gauguin buraya gelmek isterse, yolculuğu var, sonra da o zaman satın almamız gereken iki yatak, yahut iki şilte var. Ama ondan ötesi kolay, çünkü Gauguin denizcidir, herhalde yemeğimizi evde pişirmek yolunu buluruz.

Böylece benim tek başıma harcadığım parayla iki kişi yaşarız.

Bilirsin ki ressamların yalnız yaşamalarını her zaman saçma buldum. İnsan yalnız oldu mu bir bakıma yoksundur.

Yani bütün bunlar senin ona yardım etmek isteğine cevap vermek için.

Çünkü ona Bretagne'da yaşayacak kadar para, bana da Provence'ta yaşayacak kadar para gönderemezsin ya.

Ama göndereceğin parayı ikimizin paylaşmasını uygun görebilirsin ve diyelim ki 250 franklık bir masrafı göze alabilirsin, her ay benim çalışmamdan başka bir de Gauguin geçerse eline.

Bu parayı aşmamak şartıyla belki elverişli bile olur, değil mi?

Kendimi başkalarına katıp para kazanmak benim yaptığım bir hesaptır. Onun için işte sana bir mektup taslağı, onu istediğin gibi değiştir, cümleleri düzeltmek de istersin belki, nasıl istersen yap, sonra yazarım onu Gauguin'e.

Ama ilk ağızda böyle yazmak geldi içimden.

Meseleyi sadece bir iş olarak ele al, iş sayılması ve herhangi bir ticaret işi gibi çözümlenmesi hepimiz için en iyisidir. Ama kendi hesabına iş yapmadığına göre, bu işi benim üzerime almamı belki doğru bulursun, Gauguin de arkadaş olarak buna katılmış olur.

Ona yardım etmeyi candan istiyorsun gibime geldi, doğrusu ben de kötü durumda olduğuna üzülüyorum, yarın öbür gün de değişmez bu durum.

Biz bundan daha iyi bir teklif yapamayız, başkaları bunu bile yapmaz.

Ben, kendi başıma bu kadar çok para harcadığım için sıkılıyorum, ama buna çare olarak ya paralı bir karı bulmak var ya da arkadaşlarla resim alanında bir ortaklığa gi¬rişmek.

Karıyı göremiyorum, ama arkadaşları görüyorum.

Gauguin'in aklıı bu işe yatkınsa, onu bekletmemeli.

Bir ortaklığın başlangıcı olabilir bu. Bernard güneye geliyormuş, o da bize katılabilir. Ve şunu bilmiş ol ki ben seni Fransa’da empresyonistlerin kuracağı bir ortaklığın başında görüyorum her zaman. Ben bunların bir araya gelmesine yardım edebilirsem, hepsini kendimden daha başarılı görmeye razıyım. Onlardan daha çok para harcadığım için ne kadar canımın sıkıldığını anlarsın herhalde. Hem senin için, hem onlar için daha elverişli bir yol bulmam gerek. Dediğim gibi olabilir. Gene de iyi düşün, ama birlikte olunca az parayla geçinilebilir, değil mi, yeter ki insan parasını evinde harcasın.

İlerde daha az darda olacağımız günler gelebilir, ama ben pek güvenmiyorum. Ne kadar sevinirdim önce Gauguin'ler eline geçerse! Ben yemek pişirecek, ev işi görecek kadar becerikli değilim, ama onlar görür, tecrübeleri var.

Hiç yorum yok: