VINCENT Van GOGH, Theo'ya Mektuplar

Tarihsiz


Gün geçtikçe, yavaş yavaş onunla benim aramda başka bir şey doğdu: Birbirimize kesin bir gereksinme, öyle ki o ile ben ayrılamıyorduk artık birbirimizden, gitgide daha çok giriyorduk birbirimizin hayatına, o anda işte aşk doğdu.

Sien ile benim aramda olan gerçektir, bir düş değil, gerçeğin ta kendisidir.

Düşüncelerimin, çalışmanın belli bir noktaya saplanmasını, belli bir yönden gitmesini çok hayırlı buluyorum.

K'ya belki de daha tutkundum, belki K. kimi bakımdan daha güzeldi Sien'den, ama Sien'e olan aşkım daha az içten mi, değil, hiç değil, çünkü içinde yaşadığımız koşullar çok ağırdır ve önemli olan bir şeyler yapmak, durmadan yaşamaktır, bu ilk tanıştığımız günden beri böyleydi.

Sonucunu göreceksin: bana geldiğin zaman, beni artık bezgin ya da üzgün bulmayacaksın, hoşuna gidebileceğini sandığım, hiç değilse yadırgamayacağın bir çevreye girmiş olacaksın. Genç bir atölye, daha genç olan bir çift, tam bir canlılık içinde.


Gizli ya da sırlı bir atölye değil, bir atölye ki hayatın tam içine salmıştır köklerini. İçinde bir beşik bir de çocuk iskemlesi bulunan bir atölye. Göreceksin, hiçbir durgunluk yok, her şey çalışmaya yönelik, kışkırtır, zorlar burada insanı.

Biri gelip de para işlerinden anlamadığımı söylerse, ona nasıl yerleştiğimi gösteririm. Elimden geleni yaptım, kardeşim, sen de, gelen bir başkası da, görebilir ki her şeyi pratik bir biçimde düzenlemeye çalışıyorum ve kimi zaman da başarıyorum. Evet, nasıl olması gerekiyorsa öyle.

How to do it.