PABLO NERUDA / İLETİŞİMLER

Ölüm yeraltlarına! diye buyurdum.
Ne zamana dek sürer aldanış bu kapalı yüzle
ve görmeyen, uyumuş gözlerle?
Hiçbir şey gerekli değildir olmaktan başka,
olmaksa aydınlıkta olmak, görülmüş
ve görür olmaktır, dokunur ve bulur olmaktır.

Canı cehenneme çiçeklenmeyenin!

Kökler ne işe yarar ki tek başlarına!

Kemire kemire yaşamamalı
deniz dibindeki taşı
ya da batmış
billûrunu
gecenin:
büyütmeli ve kaldırmalı bayrağı,
ateş yakmalı adada
ve yanıtlamalı
kendinden geçmiş denizciyi,
uyanmalı
ve karşılık vermeli
hep karanlık bildiğimiz kıyıda apansızın
beliren kora:
insanlığın ortak kalıtından,
temeldeki iletişimden doğmuş kora,
kalmayıncaya değin karanlık: bizler,
başka erkekler ve başka kadınlarla bizler:
aydınlık ortasında severiz,
aşk ortasında görürler bizleri, hoşlanırız bundan:
yaşam sessizlik nedir bilmez aslında.
Susup kalan yalnız ölümdür.


Çev: Said Maden