RSS

27 Şubat 2010 Cumartesi

RAFAEL ALBERTİ / DENİZ

Deniz, deniz,
deniz, sadece deniz!

Baba, neden şehire
getirdin beni?

Neden, neden çekip
çıkardın denizden beni?

Düşlerimde, denizin yükselişi
kalbimin tellerine takılır,
sürüklenir kalbimin telleriyle.
Baba, neden buraya getirdin beni?



ve... gene

DENİZ



Seni görürüm geceleri,
uyku gelinciğinin
tavanısın sanki.

Uzatarak başını
mendil kadar bir yelken
hoşça kal der bana
uykumu sürdürürken.


Çev: Ülkü Tamer

Hiç yorum yok: