Her şiir bir ılgımla savaştır. Ozanın önündeki hem umut, hem umutsuzluktur. Hep böyle bir şeydir ozanı bekleyen.
‘Şiir bilinmeyene sıçrar, yoksa hiçbir şeydir o.’
------------
Şiir eninde sonunda görmedir. Şiirde dil bu işe yarar. Görmede her sözcüğü tartma, deneme, tanıma, doğrulama, yani yaratma vardır.
Bu yüzden şiir görülmedikçe anlamını tamamlamaz.
Ozan söylerken de görür. Göstermektir, göstererek var etmektir çünkü işi.
------------
-Açelyam, nergisim!
Diyor, ozanın dağlık evinden, bir ses.
Bir kuyuya atılan taşlar gibi, halkalar çizip, dalgalanıp yitiyor sonra da.
30 Nisan 2010 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder