Ağızlarında bir sap otla dönen tarla kuşlarına benzer ozanlar. Ama onların yuvaları yeryüzüdür. Orada konaklarlar. Gökyüzünün çılgın mavisinden geçerken, oralara yavaşça bırakıverirler ağızlarının yükünü.
Aşağılarda bir yerlerde, bazı bazı duyulan o seslerdir hep.
Duyulup kalan.
------------
Şiir kendi serüvenini kimseye bağlanmadan sürdürür .Yapısı gereği bağlanmaya (yaratıcısına bile) ters düşer.
30 Nisan 2010 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder