İLHAN BERK / YIKILIVERİYORDU GECEME DÜŞEN AĞZIN

II

Güzüm ben

Gergefinde kuşlar, güneşler, hüzünler dokuyan

Onmazlığın kıyılarında sende binlerce yaşı yaşayan

Ben ki senin gençliğin, okula gittiğin yollar, rüzgârlar, uyandığın sabahlar, kesilen uykularınım.

Ağırlayanım gündüzünü.



Beni karanlık deniz diplerinde, çürük, ağır sularda ara.

Yüzlerinde çocukların.

Kayalarda.

Kayalar ki bilmez kaya olduğunu, oralarda ara beni.

Erozyonunda kentlerin.

Yıkıntısında dünyanın.