ORHAN VELİ KANIK tüm şiirleri / AÇSAM RÜZGÂRA

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Maviliklerde sefer etmek.
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başı boş.

Açsam rüzgâra yelkenimi;
Dolaşsam ben de deniz, deniz
Ve bir sabah vakti, kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.

Bir limanda, büyük ve beyaz ..
Mercan adalarda bir liman ..
Beyaz bulutların ardından
Gelse altın ışıklı bir yaz.

Doldursa içimi orada
Baygın kokusu iğdelerin.
Bilmese tadını kederin
Bu her âlemden uzak ada.

Konsa rüya dolu köşkümüu :

Çiçekli damına serçeler.
Renklerle çözülse geceler,
Nar bahçelerinde geçse gün.


Her gün aheste mavnalarm
Görsem açıktan geçişini
Ve her akşam dizilişini
Ufukta mermer adalatın.

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş!
İller, göller, kıtalar aşmak.
N e hoş deniz, deniz dolaşmak
Düşünceler gibi başı boş.

Versem kendimi bütün bütün
Bir yelkenli olup engine.
Kansam bir an güzelliğine
Kuşlar gibi serseri ömrün.


(Aralık 1936/Varlık, 1.2.1937)