CAHİT SITKI TARANCI / DAVET

Boş ver diyordu uykumda ölüler,
Boş ver kardeşim dünya işlerine,
Değer mi sevincine, kederine;
Hatırladıkça güldüğümüz şeyler.

Duymak istemez misin daha derin
Gül bahçesinde bülbül sesini;
Ebedi kılmak vuslat gecesini;
Saymak saçlarını tel tel o yarin.


Gel diyordu uykumda ölüler gel;
Ne hayal ettinse kavuşmak mümkün.
Suyun, ateşin ötesinde sütün
Bir şey var ki, hayattan daha güzel!