Robenson, akıllı Robenson'um,
Ne imreniyorum sana bilsen!
Göstersen adana giden yolu;
Başımı dinlemek istiyorum,
Ben gemi olurum, sen kaptan ol;
Yelken açarız bir sabah vakti.
Güneşte gölgemiz olur deniz,
Yolculuk ! derken adamızdayız.
İsterdim tercümanım olasın,
Tanıtasm beni balıklara,
Vahşi kuşlara ve çiçeklere
Bizdendir diyesin benim için.
Ağaca çıkmasını bilirim,
Tanırım meyvenin olmuşunu;
Taş kırmak da gelir elimizden,
Ateş yakmak da, aş pişirmek de.
Robenson, halden bilir Robenson,
Adan hâlâ batmadıysa eğer,
Alıp götürsen beni oraya,
Deniz yolu kapanmadan evvel!
29 Haziran 2010 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder