YAHYA KEMAL BEYATLI / GEZİNTİ

Kandilli'den Çubuklu'ya çıktık gezintiye;
Yalnız kürek sadâsı gelen bir kayıktayız.
Bizler mi vakti hoşca geçirmekteyiz bugün?
Şüphem budur: Vakit mi geçirmektedir bizi”?
Zihnim neden kapıldı bu sonsuz düşünceye?

Bir yanda boşluğunda hudûd olmıyan semâ;
Bir yanda daima uzayıp bitmiyen zaman.
İnsan tezad içinde fikirler mırıldanır.
Bâzan çöküntüler, kırışıklardan ürkeriz,
Bâzan da neş'esizce: “Vakit geçmiyor” deriz.


Silkin ve sakin ol! dedim, âvâre gönlüme.
Artık kederli hisleri bir bir içinden at!
Eylül ferahlığında giderken Çubuklu'ya,
Geçmiş, geçen veya gelecek vakti duymadan.
Âheste çek kürekleri mehtâb uyanmasın!