SENNUR SEZER / KUŞLAR VE ANNEM

Hiç düşünmemişiz annemin
Resmini kuşlarla çekmeyi
Kedileriyle de çekmedik ya
Resimsiz kaldı saksılarda çiçekleri
Annem erkenden gitti
O yıl çok soğuktu
1946-47 Eskişehir
Savaş bitmiş miydi
Kardeşim olacaktı biliyordum
Annem zayıftı dal gibi
Ben öksürüyordum
Tavuklarımız yoktu
Anlamam sanıyorlardı

“Et” demişti doktor
“Her gün”
Şehrin dışındaydık
Yollar karlıydı
Odaya kapan kuruluydu
Kar yağıyordu eleğin üstüne pencereden
Kuşlar zayıftı açtı
Çok soğuk vardı
O kış her gün çorbayla
Beyaz etler pişirirdi annem
“Bak tavuk yaptım kızıma”
Sertti tuzsuzdu lokmalar yağsızdı
Anneler istemese yutulmazdı
Yıllarca kuş besledi annem
Ödemek için bir kış ölenleri
Ne ben söyledim tuzağı gördüğümü
Ne o sezdi
Bir oyunu sürdürdük
“Kardeşim doğmuştu hani”
Hiç düşünmemişiz annemin resmini
Kuşlara bakarken çekmeyi…