JORGE LUIS BORGES / BEYAZ GEYİK

O yeşil İngiltere’nin hangi kırsal türküsünden,
hangi İran oymasından, geçmişimizle çevrilmiş
gecelerin ve günlerin hangi saklı bölgesinden
çıkıp geldi beyaz geyik, gün doğarken gördüğümdü
Bir anlıktı görünüşü. Geçerken gördüm çayırı,
ve akşamın altınında kayboldu o yanılsama,
hareketli, bir yarısı hatırlama, bir yarısı da
unutuş olan yaratık, o geyik, tek taraflı.

Bu garip dünyaya hükmeden o varlıklar sadece
düşlememe izin verdi, yönetmeme değil seni;
belki derin geleceğin başka bir girintisinde
yine bulacağım seni, beyaz geyik, bir düşteki.
Ben de geçici bir düşüm, bir iki gün fazla süren,
senden, yani çayırların ve beyazlığın düşünden.



Çev: Selâhattin Özpalayıklar
ALTIN VE GÖLGE