Bu ilk gecem.
Duyuyorum dışarda yağmuru.
Görüyorum hayaletini bir ağacın
parmaklıktan.
iliklerime işledi soğuk.
Yerler hep böcek ve tükrük.
Bir başımayım.
Kapadılar bu gece buraya beni.
Çıt yok.
Yalnızlığın dalgaları ne derinmiş meğer!
Düşünmek bir şeyler gecenin içinde,
bir şeyler mırıldanmak, bir şeyler söylemek,
hatırlamak bir şeyler:
Yurdum benim, memleketim!
Yurdumun düşmanları,•
eşşoğlu eşşekler!
Bu ilk gecem,
son gecem değil.
(Çev. : A. Kadir - Afşar Timuçin)
28 Mart 2010 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder