İLHAN BERK / KÖROĞLU / BİR AĞIZDAN

Her sabah bakırın çeliğin demirin yüreği her sabah çıkarlardı Çamlıbel'den
Her sabah dünyaya.
Her şafak vakti
Bu dünya daha bir büyür ta ötelere giderdi gökyüzünden
Ta ötelerdeki dünyada bakırın demirin çeliğin yüreği sertti gülmezdi.
Çamlıbel bakırı yumuşaktı sıcaktı.
Dünyada
Demir uyurdu bakır uyurdu çelik uyurdu uyusa
Çamlıbel demirinin kulağı insanlardaydı.
Bakır dövülmeye hazır durur
Hazır dururdu çelik.
Çamlıbel demiri dövüldükçe daha bir aslanlaşır
Yüreği buğdaydan tütünden pirinçten yana olurdu.
Anlatılmazdı bakırınki
Dünyada bir yerde bir zerdali çiçek açsın o sevinirdi peşin.
Hepsi bilirlerdi buğdayın kendilerinden yana olduğunu evrende
Hepsi için dünyanın ölümsüzlüğü malumdu.
Birçok şeyler biliniyordu hepsi için
Dünyayı görmeye geldiği biliniyordu mesela milyonlarca tomurcuğun
Biliniyordu kulluğa karşıydı her biri.
Ölüme karşıydı
Biliniyordu.

Daha nice şeyler bilinmeliydi dünyada
Dünya büyüktü bir kez
En başta bu bilinmeliydi.
Hiçbir vakit tutup küçüleyim demeyecekti sonra
Bu da bilinmeliydi.
Her sabah bakırın, demirin, çeliğin yüreği çıkarlardı Çamlıbel'den
Her sabah dünyaya.
Çamlıbel demiri
Dünyada kapı pencere çivi, dünyada sapan olmak isterdi
Bıçak olmak istemezdi.