SYLVIA PLATH / ÜÇ KADIN

İKİNCİ SES:


Evde lâmbanın ışığı altındayım. Geceler uzuyor.
İpekli bir iç çamaşırı onarıyorum; Kocamsa kitap okuyor
Ne güzel içeriyor ışık, tüm bunları.
Bir tür duman var bahar havasında,
Bir sevecenlik doğmuş gibi, yorulmayan,
İyileştiren bir sevecenlikle, parkları, küçük
Yontuları pembelikle saran bir duman.


Bekliyorum ve ağrıyorum. İyileşiyorum galiba.
Daha çok şey var yapacak. Ellerim çok zarif
Bir biçimde dikebilir bu nesneye danteli.
Çevirir kocam sayfalarını bir kitabın.
Ve yine birlikteyiz evde akşam saatlerinde.
Ellerimize olanca ağırlığıyla binen bir tek zaman.
Bir tek zaman, nesne değil oda.


Birdenbire kâğıda dönüşebilir sokaklar, ama ben,
Uzun süren bir çöküntüden çıkan ben,
………………………………… yatakta buluyorum kendimi.
Döşek üstünde güvenliyim, bir düşüşe karşı
………………………………… sımsıkı kenetliyorum ellerimi.
Kendimi buluyorum yeniden. Gölge değilim ben
Ayaklarımdan başlayan bir gölge varsa da. Bir eşim ben.
Kent bekliyor ve ağrıyor. Küçük otlar çıkıyor
Çatlatarak taşları, yaşamla yemyeşil hepsi de.





Sonsöz:

Radyo oyunları yapımcısı Dougles Claverton'ın daveti üzerine radyo için yazılan ve 19 Ağustos 1962'de BBC’nin üçüncü programında canlandırılan "Three Women", 180 adetlik sınırlı bir baskı olarak ilk kez 1968'de Turret Books tarafından basılmıştır.

Elinizdeki çeviri, Sylvia Plath'in eşi Ted Hughes'ün hazırladıgı The Collected Poems'den (1992) alınmıştır.


Çev: Gürkal Aylan/ ArtShop Yayıncılık-2006