15.
Yanaştır kızıllaşmış kıyıya
kâğıt gemilerini, ve uyu
küçük kaptan: işitmezsin
yelken açmış kötü yürekli bir yığın ruhu.
Kapalı küçük bahçede uyuyor baykuş
ve bacalar ağırlaşıyor çatılarda.
Yaklaşmada ayların o yavaş verimini yok eden
an: kimi giz çatlatıp, rüzgâr koparıp ya da.
Çıkageliyor yanıma; gürültü etmeden belki de.
Bir şey kuran hüküm giymiş duyuyor kendini.
Durakalmış bir kayık kurtulur bu saatte yalnız.
Çitler arasına bağla gemilerini.
Çev: Sait Maden
19 Haziran 2010 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder