14.
Gıcırdıyor kuyunun çıkrığı,
aydınlığa yükseliyor su, eriyor orada
bir anı ürperiyor dolu kovada,
saf çemberde gülüyor bir hayal
yitiveren dudaklara yaklaştırıyorum yüzümü:
bhiçimi yok oluyor geçmişin, yaşlanıyor,
başka birinin geçmişi bu…
Ah yine gıcırdıyor
Çıkrık, görünüyor sana karanlık yüzeyde
O görüntü, bir uzaklık ayırıyor bizi.
Çev: Sait Maden
21 Haziran 2010 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder