EUGENE MONTALE / MÜREKKEPBALIĞI KEMİKLERİ

EŞİKTE


Sevin, rüzgâr sarınca bağı
kabartırsa yaşam dalgasını her yanda:
bir ölünün tâ dibe indiği yer burası
anılarla karmakarış yer,
bahçe değil, kutsal kalıntılar korunağı.

Duyduğun kanat sesleri bir uçuş değil,
sonrasız kucağın sarsıntısı;
bir potada bu ıssız
toprak parçası öz değiştirmede, bil.


Bir kaynaşmayı çevirir bu sarp duvar.
Düşersin ilerlesen
o seni kurtaran hayaletin üstüne belki:
yatışır burda öyküler, son verilmiş hep
edimlere; geleceğin bir oyunu var.

O bizi sıkan ağda bir kopuk
ilmek ara, sıçra, kaç ötelere!
Git yalvardım senin için, -şimdi susuzluk
hafif gelecek bana, pas daha az kekre…


Çev: Sait Maden