EUGENE MONTALE / MÜREKKEPBALIĞI KEMİKLERİ

12.

Valmorbia,* koşuyordu senin üstünde
çiçeklenmiş bitki bulutları rüzgârlara.
Kör yazgıya yakalanmış bizlerde doğuyordu
unutuşu dünyanın.


Susuyordu silâhlar, yalnız Leno gürüldüyordu
ıssız yatağında boğuk sesiyle.
Bir mermi çiçekleniyordu kendi sapında, yavaşça
gözyaşı dökerek havada.

Aydınlık geceler bir tandı bütün
ve mağarama tilkiler getiriyordu.
Valmorbia, bir ad - ve şimdi solmuş
bir anı, hiç gece olmayan yer.



*Kuzey İtalya'da, Alplerde, 1915 savaşının geçtiği bölge. (Çevirenin notu.)
Çev: Sait Maden