5.
Getir bana ayçiçeğini, dikeyim
tuzla kavrulmuş toprağıma;
göstersin sarı yüzünün kaygısını
ayna gibi maviliklere bütün gün.
Aydınlığa yöneliyor karanlık şeyler,
cisimler tükeniyor akışmasında
renklerin: ezgiden bunlar. Sönüyor
demek serüvenler serüveni.
Getir bana o bizi ileten bitkiyi
sarışın saydamlıklar yükselen yere,
yayıldığı yere yaşamın bir öz gibi;
çılgın ayçiçeğini getir bana ışığın.
Çev: Sait Maden
21 Haziran 2010 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder