7.
Ne bilirseniz benden
dış görünüştür ancak,
yüklenen elbisedir
insan serüvenimi…
Belki sessizdi hava
ötesinde örtünün;
aydın göğü rasgele
bir mühür yasaklardı.
Ya da değişmekteydi
ömrüm orada çılgın,
bir ateşten açılıp
görmediğim patlama.
Böyle kaldı bu kabuk,
o benim gerçek özüm;
bilmezlik dediğim o
yavaşlamayan ateş.
Bir gölge görürseniz
bilin o gölgeyim ben...
Ayıramam kendimden,
size sunarım onu.
Çev: Sait Maden
21 Haziran 2010 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder