İLHAN BERK

Kült Kitabını Okudum
İlhan Berk’in
Dişlediğim Her Sayfada Bir Sihir Tadı
Cehennem Taklaları Var






Engin Turgut / Cumhuriyet Kitap /Sayı:483



1 - İlhan Berk elmayı güneşte yüzdürür
Suyun canlandığını görürüz otlarda!

2- İlhan Berk hep arıyor hep arıyor
Kendine çıktığını anlıyoruz sonunda! ..

3- Ağaçların dallarından daha çalışkan İlhan Berk! ..
“Kült Kitap” önümüze küt diye düştü! ..

4- İlhan Berk şairlere yol gösteriyor
Mis gibi yağmurun eğilip kalbinden öpüyor! ..

İLHAN BERK / 22 TEMMUZ 1950

İlhan Berk köprüye geldiği vakit
Ortalık henüz ağarıyordu
Bir kuş delicesine uçuyordu
Bir kadın durmuş ona bakıyordu

Otelde dört kişi horul horul uyuyorlardı
Dünyada herkes uyuyordu
Dünyada yağmur yağıyordu
Dünyada üç kişi ayaktaydı

İLHAN BERK / VATANDAŞ

Bir rüzgâr esti denizin üstü kabardı
Bozkırda akşam oldu olacak dedim
Senin bulunduğun şehirde gaz lambaları yanmıştı
Karıncalar, tarla fareleri bir başınaydılar yine dünyada

Bir şiir başını alıp çıkmıştı
Bir şiir şehirlerin yüreğini dinledi
Senin bulunduğun şehrin yüreği param parçaydı.

İLHAN BERK / AĞAÇ

(Eluard’a)

Bu gökyüzü aklına esip, biraz daha büyüyeyim deseydi,
Bu çaresiz ağaç
Silinir giderdi.

İLHAN BERK / BİR ALAGEYİK

Kimsecikler yoktu gayet iyi hatırlıyoruz
Bir sabah biz erkenden geldik dünyaya
Ortalıkta büyük bir sessizlik vardı
Deniz kestaneleri ağır ağır nefes alıyordu

Baktık her şey hazırdı dünyada
Gökyüzü. Dağlar ovalar yerini almıştı
Her şey durmadan büyüyüp gelişiyordu
Anladık dünyadaydık artık

İLHAN BERK / HİKÂYE

Her şey bir gece içinde oldu
Sabahleyin her şey tamamdı.

Bu gördüğünüz gökyüzü
İlk defa gelip yerini aldı

Gökyüzünün gelmesiyleydi
Dünyada büyük bir değişiklik oldu

İLHAN BERK / DÜNYADA BİR NEHİR

Bir gece şu ormanın kıyısından
Gizlice geçip gitmeliyim
Kimseler bilmemeli, kimseler
Şurda bir zaman benim de yaşadığımı.
Arkamdan sade bir ağaç
Bir ağaç, ertesi gün ancak
"Dün gece, demeli, burdan bir nehir geçmiş".
İş işte bu kadarla kapanmalı.
Habersiz çıkıp gidişime üzülmemeli
Bir işim çıktığını bilmeli
Bilmeli ki bu dünyada
Herkesin bir işi vardır
Kimin çok kimin az çalıştığını ise
Dünyada kimse bilmez .
Hem, şimdi, şu anda beni
Ağrı 'ya yakın bir yerde
Bir yığın tohumun beklediğini
Sanırım biriniz bilmez.
Bir varsam yanlarına
Kim bilir nasıl bayram edeceklerdir

İLHAN BERK / AĞACIN HER SABAHKİ DUYDUĞU

Ah, nasıl sevindiğimi bilmezsiniz
İmkanı yok, her sabaha çıkışımda
Beni nasıl deliye döndürdüğünü
Havaya sürünüp geçen bir kırlangıcın
Bir gökyüzünün değişinin dallarıma
Her seferinde yeniden geliyorum dünyaya
Yeniden büyüyüp gelişiyorum
Anladınız ne demek istediğimi.

İLHAN BERK / BİR ORMAN

Hanginiz aklınıza getirdiniz.
Benim bir gün insanlığımı
Bitkilere hayvanlara kadar
Bir gün tutup genişleteceğimi
Bütün bu dünyaya saracağımı sonra da

Şu esen rüzgâra bıraktım işte
Yaşayan duyan her şeyimi
Onların hesabına yaşayacaklar bundan sonra
Ellerime saçlarıma kadar
Her şeyim dünyada

İLHAN BERK / KÖTÜ GÜNLERE RAĞMEN

O'nun şarkıları dünyalar kadar derindir
Şimdi bir ormanda bir kuşun yüreciği küt küt atıyorsa
Bir ağaç karanlıkta büyüyorsa yavaş yavaş
Onun şarkılarındadır muhakkak

Uyanır uyanmaz aradığı bir badem ağacıdır
Bir gökyüzü çıldırtacak gibi durur
Düşünmeden çıkarır verir yüreğini
İstemeye kalksa badem ağacı, mavi gökyüzü