TEVFİK EL ZEYYAT / ÇARMIHA GERİLMİŞ

Kardeşlerim benim!
Kardeşlerim benim!

Güller ve çiçeklerle, şekerler ve tatlılarla,
eksiksiz tüm aşkımla
bekliyorum.

Ben toprak, ben ay ışığı.
Ben çeşme, ben lâle, ben zeytin.
Susamış tarlalarla, yollarla
ve bağlarla.

Ve yemyeşil binbir şiirle,
taşı yaprağa çeviren şiirlerle
bekliyorum.


Güller ve çiçeklerle, şekerler ve tatlılarla,
eksiksiz tüm aşkımla
bekliyorum.

Ve doğudan gelen yelin esintisini
siper almış bir casus gibi
bekliyorum.

Belki de, kimbilir,
bir gün haber gelir bize
kanatlarının kanatlarında.

Günün birinde, belki de,
taşıverir çığlıklarla
ırmaklarım.

Nefes al artık, nefes al,
kardeşlerim perperişan
kalbim delik deşik.
Nefes al haydi.

Ben,
çarmıha gerilmiş
Filistinli!


(Çev. A. Kadir Süleyman Salom)