KONSTANTİNOS KAVAFIS / SURLAR

Düşünmeden, acımadan, aldırmadan,
Yüksek, kalın duvarlar örmüşler dört yanıma.

Şimdi umarsızlık içinde oturuyorum burada.
Bir düşüncem yok aklımı kemiren bu yazgıdan başka;

Bir sürü işim vardı dışarda görülecek.
Nasıl da anlamadım duvarlar yükseldi de?

Ses soluk işitmedim çalışan işçilerden.
Sezdirmeden kapadılar beni dünyanın dışına.



Çev: Cevat Çapan
"Kavafis'ten Kırk Şiir"