RSS

29 Mayıs 2010 Cumartesi

SYLVIA PLATH / ÜÇ KADIN

ÜÇÜNCÜ SES:


Anımsıyorum çok iyi bildiğim o anı.
Söğütler üşüyordu.
Güzeldi havuzdaki yüz, benim yüzüm değildi ama
Ağır bir görünüşü vardı, başka her şey gibi.
Tehlikeydi ne varsa görebildiğim: güvercinler ve sözcükler
Yıldızlar ve altın sağanaklar-döllenmeler, döllenmeler!
Beyaz, soğuk bir kanat anımsıyorum




Ve ırmağın yukarısından bir şato gibi bana gelen,
Ürkünç bakışlı büyük kuğuyu.
Bir yılan var kuğularda.
Kayıp gitti: siyah bir anlam taşıyordu gözü.
Dünyayı gördüm içinde-küçük, kötü ve siyah,
Bir başka küçük sözcüğe kenetlenmişti her küçük sözcük, devinim devinime.
Bir şeye filizlenmişti sıcak, mavi bir gün.





Hazır değildim.
Dört yöne sürüklüyordu beni
Bir yana yığılan beyaz bulutlar.
Hazır değildim.
Hiç saygım yoktu.
Sonucu reddedebilirim diye düşünüyordum
Bunun için çok geçti ama.
Çok geçti ve Sanki hazırmışım gibi, kendini sevgiyle
........................................biçimlendirmeyi sürdürüyordu yüz.

Hiç yorum yok: