SYLVIA PLATH / ÜÇ KADIN

İKİNCİ SES:


Suçlanıyorum. Soykırımları düşlüyorum.
Bahçesiyim ben siyah ve kırmızı acıların.
İçiyorum onları
Tiksinerek kendimden, tiksinerek ve korkarak.
………………………………………Kavrıyor sonunu şimdi.




Dünya ve kolları sevgiyle açılmış, ona doğru koşuyor.
Her şeyi hasta eden ölüm sevgisi bu.
Gazete kâğıdını lekeliyor ölü bir güneş. Kırmızı.
Yaşam üstüne yaşam yitiririyorum.
……………………………………İçiyor onları karanlık yeryüzü.




Hepimizin vampiri o. Böyle arka çıkıyor bize.
Semizletiyor bizi, iyi davranıyor. Ağzı kırmızı.
Tanıyorum onu. Hem de çok yakından-
Yaşlı kış yüzlü, yaşlı kısır, eski zaman bombası.
Alçakça kullandı erkekler onu. Onları yiyecek.
Ye onları, ye onları, ye onları sonunda.
Güneş alçaldı. Ölüyorum. Bir ölüm üretiyorum.



Çev: Gürkal Aylan/ ArtShop Yayıncılık-2006