SYLVIA PLATH / ÜÇ KADIN

ÜÇÜNCÜ SES:


Uykumda görüyorum onu, kırmızı, ürkünç kızımı.
Ağlıyor bizi ayıran bu camın arkasında.
Ağlıyor. Öfkeli.
Kediler gibi yakalayıp kemiren kancalara benziyor ağlayışları.
Dikkatime tırmanıyor bu kancalarla.
Karanlığa ya da bizden çok uzaklarda bile
Parlayan ve dönen yıldızlara ağlıyor.



Ahşaba oyulduğunu düşünüyorum minik başının,
Gözler kapalı, ağız açık, sert bir ahşaba oyulduğunu.
Ve keskin çığlıklar yükseliyor açık ağzından.
Oklar gibi tırmalıyor beni uykumda.
Uykumda tırmalıyor beni ve saplanıyor yan tarafıma.
Dişleri yok kızımın. Ağzı kocaman.
Öyle karanlık sesler çıkarıyor ki, korkuyorum.



Çev: Gürkal Aylan/ ArtShop Yayıncılık-2006