RSS

17 Haziran 2010 Perşembe

EUGENE MONTALE / MÜREKKEPBALIĞI KEMİKLERİ

4.


N'olur silip yok ediver
bu sızıldanan yaşamı,
siler gibi sünger ömürsüz
çizgiyi taştahtadan.
Kavuşmayı bekliyorum çemberine,
sapkın yolum tamamlanıyor.

Tanıklığıydı gelişim,
bir buyruğun, unuttum yolculukta,
sözlerim ant içiyor doğrulukla
olanaksız bir olaya, bilmedikleri.
Ama her farkedişimde
çarpıp dönen dalganı kıyılarda
alıyor beni bir korku
belleği zayıflamış biri gibi
anımsadığında anayurdunu.


Aldım dersimi,
senin apaçık görkeminden
daha çok nerdeyse dilsiz
solumasından
ıssız öğlelerinden birinin,
işte senin oldum alçakgönüllüce. Bir
kozalak kıvılcımıyım. Biliyorum: yanmak;
budur işte, başka değil, anlamım.


Çev: Said Maden

Hiç yorum yok: