e.e.CUMMINGS / kere

kere

XX



ne çıkar bir yelin kendisinin bir çoğu
doğruluk katsa yazın yalanlarına;
kana bulasa esrik yapraklarla güneşi
ve saptırsa yolunu ölümsüz yıldızların?
Vur kralı dilenciye, kraliçeyi görünüşe
(vur dostu iblise, vur uzayı zamana)
- gökler asılıp da okyanuslar boğulunca
yine de tek kalan giz insan olacaktır

ne çıkar bir cılız yelin bi yavuzu kazısa
haykıran tepeleri sulusepken ve karla :
boğazlasa ovaları şeyin ipleriyle
ve boğsa ormanları evvel beyaz içinde?
Vur umudu yılgıya; vur görmeyi köre
(vur acımayı kıskançlığa ve ruhu akla)
- ki yürekleri dağlardır, kökleri ağaçlardır
ancak onlar merhaba diyecek bahara


ne çıkar bir düş'ün bir yazgısının bir tan'ı
ısırıp da ikiye ayırsa bu evreni,
sonsuzu kazıyıp çıkarsa mezarından
ve çiselese hiçbir yere benimle ve seninle?
Vur hemen'i hiç'e, hiç'i iki keze
(vur hayatı yokluğa: vur ölümü geçmişe)
- tüm hiçliktir ancak en kocaman yuvamız;
en çok kim ölürse, biz daha çok yaşarız