VINCENT Van GOGH, Theo'ya Mektuplar

Nisan 1882


Bende şimdi gelişmekte olan bu gücü hiçbir şeyin, hastalık değilse, hiçbir şeyin yok edemeyeceği bilincidir ki, evet bu bilince vardığım içindir ki geleceğe güvenle bakabiliyor ve bugün de birçok sıkıntılara göğüs gerebiliyorum.

Ne müthiş bir şey bir nesneye bakıp onu güzel bulmak, sonra da üstünde düşünmek, onu kavrayıp akımda tutmak ve kendi kendine demek ki: bu nesneyi çizmeye koyulacağım ve onu resimde canlandırıncaya kadar çalışacağım.

Ama bu demek değildir ki her çizdiğimi daha iyi çizmek gereksinmesini duymadan beğeniyorum. Nerde daha iyi yapabilmenin çaresi bugün elden geldiği kadar iyi yapmaktır, bu yoldan gidildi mi yarının gelişmesi kendiliğinden olur.

İlişikte bulacağın desen (*) daha karanlık bir ifadesi olan büyük bir etüdün krokisidir. Bir şiir var, Tom Hood'un sanırım, orada zengin bir kadının sözü geçer, kadın bir elbise satın almak için zayıf, solgun, veremden bitkin terzi kızlarının çalıştığı bir atölyeye gider, dönüşte de zenginliğinden vicdan azabı duyup uykusu kaçar.

Kısacası karanlık gecede sıkıntıyla kıvranan beyaz ve ince bir figürdür bu.

Mauve benim söylediğim: «Ben bir sanatçıyım» sözüne içerlemiş. Bu sözü geri alacak değilim, çünkü sanatçı demek «hep arayan ve yetkini hiçbir zaman bulamayan» insan demektir.

Bu söz: «ben biliyorum, buldum artık» düşüncesinin tam tersidir.

Benim bildiğim bu cümlenin anlamı şudur: «Arıyorum, var gücümle peşine düştüm, bütün gönlümü koydum bu işe.»

Kulaklarım var, bilirim, Theo; bana "Pis bir huyun var» derlerse, ne yapmalıyım?"

Ben sırtımı çevirip gittim tek başıma, yüreğim kan ağlıyordu, Mauve bana bu sözü söyleyebildi diye.

Ne düşünceyle söylediğini açıklamasını isteyeceğim, ama özür dileyecek de değilim.

Amma - amması var - evet, amması var ...




( * ) Sözü geçen desen “The Great Lady” adlı desendir. "Sorrow» kadar ünlü olan bu desen o sıralarda Vincent’in eşi olan Christine'i model alarak çizilmiştir.. Bundan sonraki mektuplarda Van Gogh bu kadından Sien adıyla söz eder.