INGEBORG BACHMANN / SONBAHAR MANEVRASI

SONBAHAR MANEVRASI



Dündü deyip geçmiyorum. Ceplerimizde bitmiş
bir yazın kırıntıları, yine uzanmışız kötücül
alayların döşeğine, ve zaman, sonbahara talim etmekte.
Güneye kaçış yolu da kapalı bizler için,
kuşlara olduğunun tersine. Akşamları önümüzden
gondollar, balıkçı kayıkları geçiyor ve bazen,
düşlere doymuş mermerden kopma bir kıymıkla yaralanıyorum
güzellikler karşısında savunmasız gözlerimden.


Pek çok şey okuyorum gazetelerde, soğuklar ve
sonuçları, budalalar ve ölüler,
kovulanlar, katiller, kalabalıklar
ve buzlar üzerine, hoşuma giden çok az.
Neden olsun ki hem? Öğlende gelen dilencinin
yüzüne kapatıyorum kapıyı, çünkü barış zamanı şimdi
ve insan koruyabilir kendini bu manzaradan, oysa
kolay mı kaçmak, yağmur altındaki
yaprakların o mutsuz ölümlerinden?


Gelin bir yolculuğa çıkalım! Selvilerin
ve palmiyelerin altında, portakal bahçelerinde
o eşine rastlanmayan günbatımlarını
indirimli fiyatlarla izleyelim? Unutalım isterseniz,
geçmişe gönderilip yanıtsız kalan mektupları!
Mucizeler yaratır zaman. Ama gelirse uygunsuz anda,
suçluluğun sesiyle kapıyı çalarak, evde yokuzdur.
Ben, kalbimin mahzenlerinde uykusuz, ve altımda yine
döküntüleri kötücül alayların,

zaman, sonbahara talim etmekte.


Çev: Ahmet Cemal