Her şiirin sonunda bir çığlıktır beklenen
Bir kuru dal çıtırdar
Rüzgâr eğer bir otu-
Kar durdu
Yaşlı bir köylü yüzüyle
Bezgin ve dinç
Doya doya gülmemişliğin dinçliği belki bu
Belki hep borçlu olmanın
Kar durdu
Bir çocuğun ilk kımıltısı gibi
Beklemede bıraktı sessizliği
Gün - hep buruşturup attığımız - gün
Üstünde yarım bir söz
lşıltıya durdu: sev ...
Kar durdu
Durdu saatleri kuşkunun
Karın üstünde yarım bir ayak izi
Bir silik söz: Belki… yarın
21 Şubat 2010 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder