Kaç mümkün hayat kaybolup gitti
bu alçakgönüllü, küçük ölümde,
kaç mümkün hayat, nasibin belleğe
ya da unutuşa bahşedeceği!
Ben ölünce bir geçmiş ölecektir;
bu goncayla ölen bir gelecekti
duygusuz suda. beyaz ve yepyeni,
yıldızlarca yerle bir edilmiştir.
Ben de ölüsüyüm sonsuz kaderlerin,
talihin bana hiç yar etmediği;
her zaman yiğit olmuş bir ülkenin,
arar gölgem, yorgun söylenlerini.
Anısı mermerin gözetiminde;
zalim tarih, büyür üzerimizde.
Angelica’nın Anısına: Borges’in bir yeğeni altı yaşındayken yüzme havuzunda boğulmuştu… O’nun anısına yazılmış bir şiirdir…
Çev: Selâhattin Özpalayıklar
ALTIN VE GÖLGE
6 Mart 2010 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder