Üç çok eski yüz hep benimledir:
biri Okyanus, Claudius’la konuşan,
öbürü duygusuz mizaçlı Kuzey,
şafakta ve günbatımında vahşi,
üçüncüsü ölüm, şu öbür adı,
bil,i kemirip duran kesintisiz zamanın.
Gerçekten olmuş ya da düşlenmiş
tarihteki dünlerin yüzlerce yıllık yükü
ezer beni, sanki suçummuş gibi. .
O gururlu gemiyi düşünürüm, göğün altında
Danimarka’ya hükmeden Scyld Sceaving’in
bedenini denizlere geri götüren;
büyük kurdu düşünürüm, dizginleri
yılan olan ve yanan gemiye güzel
ve ölü tanrıların beyazlığını veren;
korsanları düşünürüm, insan etleri
serüvenleri olan suların ağırlığı altında
çamura dağılmış duran;
mezarları düşünürüm, gemicilerin
kuzey Odysseia’larında gördükleri.
Bana ait olanı düşünürüm, eksiksiz ölümümü,
kül vazosu ve gözyaşı olmayan.
Çev: Selâhattin Özpalayıklar
ALTIN VE GÖLGE
6 Mart 2010 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder