JORGE LUIS BORGES / BEN Kİ

Kendisini daha da beyhude bilenim ben,
beyhude gözlemciden, kardeşinin aksini,
gövdesini yahut da (aynı şey bu ikisi),

sessizliğin ve camın aynasında izleyen.
Ben ki sessiz dostlarım, bilenim unutuştan
başka hiçbir intikam yolu olmadığını,
ya da bir bağışlama. Bu garip anahtarı,
bütün nefretler için, bir tanrı, bağışlayan.

Ben ki bütün o parlak dolaşmalar ardından
zaman labirentini çözemeyenim hâlâ,

hem tekil hem de çoğul, yorucu ve hep başka,
hem bir kişiye hem de herkese ait olan.
Ben hiç kimse olanım, kılıç bile değildim savaşta.
Yankıyım ben, unutuşum, hiçliğim.



Selâhattin Özpalayıklar
ALTIN VE GÖLGE