JORGE LUIS BORGES / TANKALAR

1.

Tam da dorukta
ayışığında bahçe,
ay altın rengi.
Daha değerli ağzının
gölgede dokunuşu.


2.
Sustu, silindi
karanlığın örttüğü
bir kuşun sesi.
Geziyorsun bahçende.
Biliyorum, bir şeyi özlüyorsun.


3.
O garip kupa,
başka bir elin kılıcı
olmuş bir kılıç,
caddede ayışığı,
söyle, yetmez mi bunlar?



4.
Ayın altında
altın ve gölge kaplan
pençelerine
bakıyor. Bilmiyor ki
şafakta birini parçaladılar.


5.
Mermere düşen
yağmur hüzündür; hüzündür
toprak olmak.
İnsanın düşün, şafağın
parçası olmamak hüzün.



6.
Düşmüş olmamak,
öbür kandaşlanm gibi,
savaş alanında.
Yararsız, bomboş gecede
heceleri sayan olmak.

Selâhattin Özpalayıklar
ALTIN VE GÖLGE