OCTAVIO PAZ / KAYNAK

Konuş: söyle bir söz
Günaydın uyudum bütün kış: ve şimdi uyanıyorum
Konuş,
…… Işığa doğru kayar bir kayık
İlerler yeğni bir söz bütün hızıyla
Irmak biçimindedir gün
Kıyılarında parlar şarkılarının tüyleri
Uyumuş çayırda tatlılığı suyun
Parlak su içilecek sesliler
Sesliler bir yüzü süslemek için

Konuş
…… Dokun tepesine mutlu bir durumun
Aç kanatlarını konuş boyuna
Unutulmuş bir yüz geçer
Bir mısır tarlasında yelin gidişince geçersin sen de
Çocukluk ve okları putu incir ağacı
Halatlarını kırar da bahçeyle ve kuleyle geçer
Geçer geçmişle, gelecek
Yeni yaşanmış saatler ve ölüm saatleri
Geçer daha canlı zaman parçaları taşıyan şimşekler gagalarında
Alnımda yitip giden kuyruklu yıldız uçuşları
Aynanın çıplak sırtına adını yazan!
Konuş
…… Islat dudaklarını durup dinlenmeden fışkıran yarık taşta
Nerdeyse başlayacak öngörülerin zengin suyuna daldır ak kollarını
Oldukça yetkin gün çatlamadan açılır
Işık yürür büyük kör adımlarla
Kendi kendinden çözülüp düşersin
Gölgendir bu ışık yığını
Tutuşmuş güzel ırmak yitip git
Olmayan kız saydam uykusu yitip git
Sular kapanır bir tek göz kırpışıyla
Derken pars adımlı güz


Çev: Sait Maden / Güneş Taşı